กลไกใหม่ในการควบคุมความไวในการได้ยิน

กลไกใหม่ที่ระบุถึงวิธีการควบคุมความไวในการได้ยิน ซึ่งสามารถลดความไวของระบบการได้ยินได้ชั่วคราว เพื่อป้องกันตัวเองจากเสียงดังที่อาจทำให้เกิดความเสียหายที่ไม่สามารถย้อนกลับได้ สมมติฐานที่มีอายุหลายสิบปีซึ่งเสนอว่าสปริงเกตซึ่งเป็นโครงสร้างโปรตีนขนาดเล็กระดับนาโนเมตรซึ่งเปิดและปิดช่องไอออนด้วยกลไกใน เซลล์ขนรับความรู้สึกตอบสนองต่อการสั่นสะเทือนของเสียง

สามารถทำหน้าที่เป็นตัวควบคุมกิจกรรมของช่องได้โดยตรง กลไกการทำความเข้าใจซึ่งกำหนดเป้าหมายช่องไอออนเป็นส่วนใหญ่ การศึกษานี้เป็นหลักฐานเบื้องต้นว่าสปริงเกทมีความสามารถในการปรับความไวของช่อง กลไกที่ควบคุมความไวในการได้ยินทั้งในระดับโมเลกุลและทางกล ค้นพบกลไกใหม่ในการปรับความไว ซึ่งจะเปิดประตูให้ค้นพบเพิ่มเติมเกี่ยวกับวิธีการทำงานของระบบหูโดยทั่วไป และใช้สิ่งนี้เพื่อเพิ่มช่วงเสียงที่เราสามารถตรวจจับและปกป้องเซลล์ประสาทสัมผัสที่สำคัญจากความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นได้ กลไกที่กล่าวถึงในการศึกษานี้ทำงานโดยการปรับเปลี่ยนคุณสมบัติทางกายภาพของสปริงเกทติ้ง ความแข็งของมัน ซึ่งมีหน้าที่ควบคุมว่าช่องเปิดและปิดมากน้อยเพียงใดเพื่อตอบสนองต่อการสั่นสะเทือนของเสียงที่เข้าสู่หูชั้นใน คณะผู้วิจัยได้ศึกษาคุณสมบัติของสปริงเกทและการทำงานของช่องสัญญาณในเซลล์ขนรับความรู้สึกตัวเดียว ซึ่งเป็นโมเลกุลส่งสัญญาณเฉพาะชนิด ลดความฝืดของสปริงเกทและลดขนาดของช่องความไว ซึ่งเป็นครั้งแรกที่มีการระบุกลไกทางสรีรวิทยาในการควบคุมความแข็งของสปริงเกต